Την ιδέα μου έδωσε ένα
άρθρο που είδα σήμερα στο ΒΗΜΑ Της Κυριακής. Εκεί ανάμεσα σ' άλλα διαβάζω:
"...'Οπως φαίνεται πολλοί άνθρωποι που αγαπούν τα παιχνίδια εγκαταλείπουν τα σαλόνια και τις κονσόλες (Playstation, Xbox, κτλ.) και βγαίνουν στους δρόμους των μεγαλουπόλεων, συμμετέχοντας σε διάφορα παιχνίδια στα οποία παίρνουν μέρος εκατοντάδες ή και χιλιάδες άλλοι κάτοικοι των πόλεων. Χιλιάδες άνθρωποι στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στην Κίνα και στην Ιαπωνία παίζουν ομαδικά παιχνίδια μέσα στις πόλεις χρησιμοποιώντας τα νέα τηλεπικοινωνιακά συστήματα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι συμμετέχουν σε παιχνίδια όπως το παιχνίδι του θησαυρού κ.ά. , στα οποία χρησιμοποιούνται συστήματα δορυφορικού εντοπισμού (GPS), ψηφιακές κάμερες και κινητά τηλέφωνα, όπου οδηγίες και πληροφορίες για την εξέλιξη των παιχνιδιών δίνονται κυρίως μέσω γραπτών μηνυμάτων.
Τα «παιχνίδια της πόλης», όπως ονομάστηκαν, έχουν διάφορα σενάρια (ανακάλυψη κατασκόπων, ανακάλυψη και «εξολόθρευση» βαμπίρ, κ.ά.), αλλά το δημοφιλέστερο είναι το κλασικό κυνήγι του θησαυρού με το έπαθλο να βρίσκεται συνήθως κρυμμένο σε περίεργα, εξωτικά ή δύσβατα σημεία, όπως για παράδειγμα σε κάποιο υποθαλάσσιο σημείο. Εκτός από το καθαρά ψυχαγωγικό κομμάτι, υπάρχει και η κοινωνιολογική διάσταση του θέματος...."Πολύ ενδιαφέρουσα...μόδα. Κι αν μάλιστα επεκταθεί, θα σώσουμε πολλά παιδιά που ξημεροβραδιάζονται πάνω στον υπολογιστή παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια τρώγοντας παλιοτροφές, γεμίζοντας κιλά.
Θα μπορούσαμε αυτό να το αξιοποιήσουμε στην εκπαίδευση; Ένα κυνήγι θησαυρού γνώσεων που θα αναπτύσσεται με την υποστήριξη των μηχανών γεωεντοπισμού (GPS) ακούγεται ως δελεαστική ιδέα. Στα όρια της (μικρής μας) πόλης μπορούμε να οργανώσουμε διαγωνισμό "πατριδογνωσίας" που θα αφορά είτε μόνο την τάξη μας (οι μαθητές χωρίζονται σε ομάδες) ή ακόμα και ανάμεσα σε σχολεία. Θέτουμε ερωτήματα που αφορούν την πλούσια ιστορία της, αναζήτηση πληροφοριών στις βιβλιοθήκες, τα μνημεία, τα αγάλματα, τα ιστορικά κτήρια, τη λογοτεχνία, πρόσωπα, σημεία κ.ά. Ουσιαστικά ένα μεγάλο webquest/ ιστοεξερεύνηση στήνεται ...υπαιθρίως.
Μέσω του GPS τους οι μαθητές θα εντοπίζουν σημεία γνωστικού ενδιαφέροντος, ενδιάμεσα μπορούν σε κιόσκια (ουσιαστικά laptops που θα έχουμε στήσει σε ορισμένα σημεία) να αναζητούν πληροφορίες διαδικτυακά, θα μπορούν τα μέλη κάθε ομάδας μέσω sms να ανταλλάσσουν πληροφορίες, να οργανώνουν την έρευνά τους, να ορίζουν ρόλους, προτεραιότητες κλπ.
Στα πλαίσια του μαθήματος της τοπικής ιστορίας μάλιστα στην Γ΄Γυμνασίου η βιωματική μάθηση θα συναντά την ούτως ή άλλως δελεαστική για τους μαθητές μας χρήση των Νέων Τεχνολογιών. Οπότε έχουμε:
1. Ομαδοσυνεργατική μάθηση
2. Ανακαλυπτική γνώση.
2. Ευριστική μάθηση.
3. Διεύρυνση της κοινωνικής δικτύωσης των παιδιών. Οι ΝΤ δε λειτουργούν απομονωτικά.
4. Νέος γραμματισμός
5. Ζωντανό παιγνίδι έξω στις γειτονιές.
Οπωσδήποτε μπορούμε να σκεφτούμε και άλλα για να εμπλουτίσουμε την όλη διαδικασία. Το όλο παιχνίδι-μάθημα μπορεί να ενταχθεί τόσο στα πλαίσια της τυπικής, της ημιτυπικής όσο και της άτυπης εκπαίδευσης.