Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Οι νέες τεχνολογίες και ο διάλογος


Σε παλιότερο άρθρο του ο καθηγητής κ. Μπαμπινιώτης με τίτλο:
"Νέες τεχνολογίες και ποιοτική Παιδεία"
ήδη από το 2000 επισήμαινε ανάμεσα σε άλλα:
  • "Και όμως η πραγματικότητα είναι μία: χωρίς τις νέες τεχνολογίες, χωρίς την πληροφορική και τις ποικίλες εφαρμογές της στην «κοινωνία των πληροφοριών» όπου ζούμε, στην κοινωνία ιδίως τού 21ου αιώνα, δεν μπορεί να νοηθεί ανάπτυξη της παιδείας."
  • "Με αυτή την τεχνολογία τα πολιτισμικά ή εθνικά μαθήματα του εκπαιδευτικού συστήματος μιας χώρας μπορούν να διδαχθούν με νέους ελκυστικούς, ανανεωμένους και ουσιαστικούς τρόπους που και τα αντικείμενα αυτά καθ' εαυτά αναδεικνύουν στη συνείδηση του μαθητή και επιτρέπουν μια άμεση προσωπική συνεργασία του (διαδραστική λειτουργία) με το πρόγραμμα και όχι μια απλή παθητική προσέγγιση".
  • "Το σημαντικότερο όμως είναι ότι με τέτοια προγράμματα το Σχολείο και γενικότερα η Εκπαίδευση και η παρεχόμενη Παιδεία μπορούν να αποκτήσουν ξανά το ενδιαφέρον που χρειάζεται για να προσελκύσουν την αγάπη και την ουσιαστική συμμετοχή των μαθητών. Εξίσου σημαντικό είναι ότι τέτοια προγράμματα είναι βέβαιο ότι μπορούν να αποτελέσουν την αφετηρία μιας ριζικής ανανέωσης του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδος και την επαναλειτουργία του σε νέες βάσεις".
Για να καταλήξει:
  • "Ωστόσο ένα είναι σίγουρο: ότι Παιδεία χωρίς τις νέες τεχνολογίες θα είναι κάτι το αδιανόητο για τα αμέσως επόμενα χρόνια ­ και στην Ελλάδα".
Τις επόμενες εβδομάδες αρχίζει ο διάλογος για τις αλλαγές στην εκπαίδευση. Αναμένουμε να δούμε ποια θέση θα επιφυλάξουν για τις ΤΠΕ γενικότερα και ειδικότερα για τα φιλολογικά μαθήματα. Προς το παρόν ακούω για "ζώνες πολιτισμού"... , οι πρυτάνεις δεν πολυθέλουν την ελεύθερη πρόσβαση (αλήθεια, γνωρίζουμε τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει "ελεύθερη" πρόσβαση;), όταν οι προτάσεις για το εξεταστικό συγκεκριμενοποιούνται, μάλλον θυμίζουν έντονα τη σημερινή υφιστάμενη πραγματικότητα κλπ.
Στην ουσία του πράγματος, το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, τους τρόπους δόμησης και αξιοποίησης της γνώσης, για το πώς θα κάνουμε το σχολείο ένα ζωντανό χώρο δημιουργίας δε βλέπω κάτι ουσιαστικό και καινοτόμο.
Εμπλοκή μόνο στο : "Να απαλλαγεί το Λύκειο από την εισαγωγή στην Γ/θμια Εκπαίδευση"
"Να απαλλαγεί το Λύκειο από την εισαγωγή στην Γ/θμια Εκπαίδευση"
"Να απαλλαγεί το Λύκειο από την εισαγωγή στην Γ/θμια Εκπαίδευση"
Άντε και απαλλάχτηκε (και απαλλαχτήκαμε). Αν συνεχίσει με τα ίδια προγράμματα, το ίδιο περιεχόμενο, τις ίδιες δομές, το πιο πιθανό είναι σε λίγο καιρό να μπαίνουμε στις τάξεις με πλήρη ... εξάρτυση (θώρακες, ασπίδες, περικνημίδες...).
Οι αλλαγές πρέπει να είναι πολλές και ουσιαστικές, όμως προς το παρόν δεν ακούμε και πολλές προτάσεις. Ακούγεται απαισιόδοξο, όμως νομίζω πως οι ΤΠΕ στην εκπαίδευση θα παραμένουν για πολλά ακόμα χρόνια ως τυπική έκφραση ακατάσχετης και ανέξοδης πολιτικής υποσχεολογίας, χωρίς ποτέ όμως κανείς ν' αναλαμβάνει να κάνει ΕΝΑ, έστω, βήμα ώστε να μπουν στην τάξη.
Τη χρειαζόμαστε μια ευχάριστη έκπληξη.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή- Α΄Επεισόδιο, Α΄Στάσιμο-Σχόλια από τον C.M. Bowra


Η άρνηση του Κρέοντα να θάψει τον Πολυνείκη

Η άρνηση ταφής αποτελεί, φαίνεται, τη λογική συνέπεια μιας αντίληψης, σύμφωνα με την οποία η πόλη απαιτεί απ’ τον πολίτη της ύψιστη νομιμοφροσύνη. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει πολύ εύκολα, εφόσον ο Πολυνείκης είναι αναμφισβήτητα προδότης. Επιπλέον, εφόσον είναι νεκρός, η μόνη τιμωρία που είναι δυνατή γι’ αυτόν, πρέπει να επιβληθεί στο πτώμα του και το πνεύμα του. Αν το σώμα του κατασπαραχθεί από τα αρπαχτικά όρνια και το πνεύμα του αποκλειστεί από την παρηγοριά που ο τάφος προσφέρει, θα υποφέρει , κι αυτό θα εμποδίσει άλλους ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμά του. [ …]
Η κανονική διαδικασία στη μεταχείριση του Πολυνείκη θα ήταν να επιτραπεί η ταφή του έξω από τα σύνορα της χώρας του. Αυτό δεν το μνημονεύει ο Κρέων. Η διαταγή του λέει πως το σώμα του πρέπει να μείνει άταφο εκεί που βρίσκεται (29, 205). Σκοπεύει να τιμωρήσει το νεκρό άνδρα μετά θάνατο και σ’ αυτό δεν ακολουθεί κάποιο έθιμο, αλλά τις δικές του θεωρίες. […]
C.M. Bowra: «Οι Τραγωδίες του Σοφοκλή, Αντιγόνη, Οιδίπους Τύραννος», εκδ. Κώδικας, Θεσσαλονίκη, 1990, σ. 18.
Ο Χορός
Ο Χορός υποδέχεται τη απόφασή του χωρίς κριτική, αλλά και χωρίς επιδοκιμασία. Δεν αρνιέται πως ο Κρέων, αν εκλέξει, μπορεί να ενεργήσει κάπως έτσι:
Στο χέρι σου είναι νόμους να βάλεις όποιους θέλεις
Για τους νεκρούς και για μας που ζούμε.
Τα λόγια υπαινίσσονται ίσως κάποια αμφιβολία και δυσκολία. Φαίνεται πως ο Χορός αντιλαμβάνεται ότι η διαταγή δεν είναι δίκαιη, δεν είναι όμως προετοιμασμένος να το πει. Προς το παρόν οι ακροατές μπορεί να απατηθούν νομίζοντας πως σ’ αυτή την ειδική περίπτωση επιτρέπεται εξαίρεση στο καθολικό έθιμο της ταφής ή τουλάχιστον πως ο Κρέων έχει το δικαίωμα να κάμει ό,τι νομίζει πως ταιριάζει στην περίπτωση.
Ό.π. σ.19.
Γιατί ο Κρέων έχει άδικο
Ο Κρέων έχει άδικο. Οι θεοί δεν επιτρέπουν καμιά εξαίρεση στο νόμο τους. Η συνέχεια θα το δείξει κι αυτό χωρίς αμφιβολία είναι πλέον ξεκάθαρο στις πιο οξυδερκείς συνειδήσεις. Αν όμως ο Κρέων έχει άδικο, ποιοι είναι το μειονέκτημα της λογικής του; Ποιο λάθος τον οδηγεί σ’ αυτό το σφαλερό συμπέρασμα; Σύμφωνα με την ελληνική άποψη ο Κρέων πλανιέται, γιατί υποθέτει πως το δίκαιο της Πολιτείας τον δικαιώνει, όταν αρνιέται το χρέος σ’ αυτούς και σε ό,τι αποτελεί χρέος στους ανθρώπους, ανάμεσα στο τι είναι άγιο και τι απλώς δίκαιο. Το βασικό του σφάλμα είναι ότι θυσιάζει το πρώτο στο δεύτερο ή σε ό,τι φαίνεται πως είναι τέτοιο, πως νομίζει ότι οι ανθρώπινοι νόμοι ή αναγκαιότητες μπορούν ν’ αγνοήσουν τις υποχρεώσεις στους θεούς. [ …]
Ο Κρέων επίσης εκτελεί εκείνο που πιστεύει πως είναι εξαιρετικά δίκαιο. Αν εκείνο που ενδιέφερε ήταν βασικά η Πολιτεία, θα ενεργούσε δίκαια. Πάνω όμως απ’ αυτήν είναι οι θεοί κι όταν αυτός θυσιάζει τις απαιτήσεις των θεών στις απαιτήσεις της πολιτείας, ενεργεί με βέβηλο τρόπο. Η λογική του είναι σφαλερή, γιατί κάνει το λάθος να μην υπολογίσει τους θεούς.
Ό.π. σ.19-20.


Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Για την αξιολόγηση της Νεοελληνικής Γλώσσας


Για την αιφνιδιαστική απόφαση του ΥΠΕΠΘ να αναθεωρήσει τον τρόπο βαθμολόγησης του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας, ενώ βρισκόμαστε προς το τέλος (ουσιαστικά) του σχολικού έτους έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις:
Με την αλλαγή αυτή δίνεται περισσότερη έμφαση στην τεχνική γλωσσική επεξεργασία του κειμένου, στην αναγνώριση κειμενικών στοιχείων, την "εφαρμογή τύπων" της θεωρίας η σημασία των οποίων δεν υποτιμάται, εφόσον όμως δε γίνεται σε βάρος της συγκροτημένης ανάπτυξης κειμένου, της οργανωμένης παραγωγής λόγου. Όσες κι αν είναι οι επιφυλάξεις για τον τρόπο που τελικά το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας διαμορφώνεται υπό το βάρος των Πανελλαδικών Εξετάσεων, παραμένει το πιο "ελευθέριο" μάθημα, εφόσον προϋποθέτει ενεργό σκέψη, δημιουργικό λόγο, γνωστική και εκφραστική ετοιμότητα τη στιγμή ακριβώς που γράφεται κι αυτό δεν το βρίσκουμε σε κανένα άλλο μάθημα.
Αυτό που ξενίζει είναι ότι το ΥΠΕΠΘ σπεύδει να υποστηρίξει την προωθούμενη αλλαγή επικαλούμενη το ύψος των σχετικών αναβαθμολογήσεων (άνω του 25%) και την ανάγκη αντικειμενικότερης βαθμολόγησης.
Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με το βασικό χαρακτηριστικό του μαθήματος που παραπάνω ανέφερα. Δεν είναι μαθηματικά ή φυσική όπου τα "κουκιά είναι μετρημένα". Είναι στη φύση του μαθήματος η υποκειμενική προσέγγιση. Αν λοιπόν ήθελε το ΥΠΕΠΘ λιγότερες αναβαθμολογήσεις, θα μπορούσε (αναλογιζόμενο τη φύση του μαθήματος) είτε να αυξήσει την ψαλίδα αναβαθμολόγησης (μόνο γι' αυτό το μάθημα) είτε να προσθέσει και τρίτο βαθμολογητή και το γραπτό να βαθμολογείται με το μέσο όρο και των τριών βαθμολογητών. Βέβαια, ξέχασα, αυτό κοστίζει... οπότε η προηγούμενη λύση που προτείνω θα ήταν και η λιγότερο ανέξοδη.
Να τολμήσω να προτείνω ότι χρήσιμα θα ήταν και μερικά επιμορφωτικά μαθήματα στο σώμα των βαθμολογητών;

Δείτε την ανακοίνωση της ΠΕΦ.


Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων

Πολυτεχνείου 6, 104 33 Αθήνα

Τηλ.: 210-5243434, Fax: 210-5228231

e-mail: p-e-f@otenet.gr

Αθήνα, 17/2/2009

Αριθ. πρωτ. 264
Προς

Όπως ο Πίνακας Αποδεκτών

ΘΕΜΑ: Αξιολόγηση της Νεοελληνικής Γλώσσας

Έκπληξη προκαλεί η αιφνιδιαστική απόφαση του ΥΠ.Ε.Π.Θ. για αλλαγή στην αξιολόγηση του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας Γενικής Παιδείας στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, η οποία μάλιστα ανακοινώθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί ο απαιτούμενος διάλογος με τους αρμόδιους φορείς και τις Επιστημονικές και Εκπαιδευτικές Ενώσεις.

H Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων διαμαρτύρεται εντονότατα, γιατί με την απόφαση αυτή (40 μονάδες παραγωγή λόγου - 60 ασκήσεις, έναντι 50 - 50, που ίσχυε ως σήμερα στην εκατοντάβαθμη κλίμακα) δίνεται μεγαλύτερη βαρύτητα στις ασκήσεις, οι οποίες, κατά κανόνα, προϋποθέτουν και ενισχύουν την απομνημόνευση και τη μηχανιστική μάθηση και υποβαθμίζεται η σημασία της παραγωγής λόγου, η οποία είναι η μόνη που αναδεικνύει ουσιαστικά τη δημιουργική ικανότητα των μαθητών και ελέγχει την κρίση τους.


Θεωρούμε ότι στο όνομα της αντικειμενικής αξιολόγησης υποβαθμίζονται η συγκρότηση της σκέψης των μαθητών, η δυνατότητα αποκωδικοποίησης κειμένων και παραγωγής λόγου, η καλλιέργεια της γλωσσικής, εκφραστικής και κριτικής ικανότητας, ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου και της σηματοδότησης των εννοιών, δεξιότητες, οι οποίες, σύμφωνα με τα Προγράμματα Σπουδών, αποτελούν βασικούς στόχους της όλης εκπαιδευτικής διαδικασίας.


Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων πιστεύει ότι, στη σύγχρονη τεχνοκρατούμενη εποχή, ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δίνεται στη γλώσσα, όχι μόνο ως όργανο επικοινωνίας, αλλά και ως φορέα αξιών που συμβάλλουν καταλυτικά στη διαμόρφωση αληθινά σκεπτόμενων ανθρώπων.

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος

Αναστάσιος Στέφος


Η Γενική Γραμματέας

Γεωργία Χαριτίδου


ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ

1. ΥΠ.Ε.Π.Θ., Δ/νση Σπουδών Δ.Ε.

2. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο

3. ΟΛΜΕ –ΚΕΜΕΤΕ

4. Τοπικοί Σύνδεσμοι Φιλολόγων

5. Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Η απαξίωση προς τη γνώση ξεκινά από το σχολικό περιβάλλον


Είναι τάχα εξεζητημένη απαίτηση ή κοινοτοπία όταν επισημαίνουμε ότι η ενίσχυση της γνώσης είναι πριν απ' όλα "κλίμα"; Πως ο σχολικός χώρος, ο χώρος που φιλοξενεί εμάς και τους μαθητές μας έχει μια εύγλωττη τόσο ουσιαστική όσο και σημειωτική αξία στην υποστήριξη του συνόλου της μαθησιακής διαδικασίας; Δεν είναι το περιτύλιγμα δεν είναι το "τσόφλι". Συχνότατα είναι η ουσία και μάλιστα ζωτική.

Δεν εννοώ ότι το μοντέρνο, άρτια εξοπλισμένο σχολικό κτήριο, οι πολύ καλές υποδομές εν γένει, είναι από μόνες τους ικανές να υποστηρίξουν την εκπαιδευτική πράξη. Το σχολείο πριν απ' όλα είναι οι δάσκαλοί του, οι μαθητές του, οι γονείς τους, η κοινωνία που το περιβάλλει, οι υποστηρικτικοί θεσμοί της εκπαίδευσης. Όμως ελλείψει πόρων (ουσιαστικών δαπανών σε σχολικές υποδομές) συχνά νομιμοποιείται η άποψη ότι και σε ξερούς τοίχους αν ο δάσκαλος είναι καλός... Απόψεις που εν πολλοίς έπιαναν τόπο αλλά τη... δεκαετία του '50!!!

Ε, λοιπόν όχι! Ούτε καλός θα είναι ο εκπαιδευτικός ούτε αποτελεσματικός ούτε δημιουργικός ούτε αποδοτικός μπροστά στα δεδομένα του παρόντος (για να μην πω του χτες)! Αντιστοίχως και ο μαθητής απωθείται από έναν αφιλόξενο, μη λειτουργικό γκρίζο χώρο. Εύκολα μπορούμε να συνθέσουμε εκθέσεις ιδεών γυμνασιακού επιπέδου περί εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης, ανανέωσης κλπ που ανέξοδα (κυριολεκτικά πια) σπέρνουν οιονεί οράματος οι κατά καιρούς εμφανιζόμενοι ταγοί. I have a dream...

Εκείνων όμως το dream είναι ο δικός μας καθημερινός πια εφιάλτης. Τυχαίνει να κάνω μάθημα στην Κατεύθυνση στη Γ΄ Λυκείου στην ίδια ακριβώς αίθουσα από την οποία αποφοίτησα κι εγώ ο ίδιος από τη Γ΄ Λυκείου.... Δεν πρόκειται για Déjà vu (προμνησία, ελληνιστί) αλλά για επώδυνη πραγματικότητα.


Ο κ. Σεραφείμ Ι. Σεφεριάδης σε σημερινό άρθρο του στο ΒΗΜΑ τα λέει τα πράγματα επιτέλους με το όνομά τους. " Πρόκειται για εθνικό όνειδος"...


[...] "Δεν απαιτείται ιδιαίτερη οξυδέρκεια για να διαπιστώσει κανείς ότι το ελληνικό σχολείο (που από αυτό εκκινούν και σε αυτό βασίζονται όλα συμπεριλαμβανομένης και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) είναι τόπος γκρίζος, αγχώδης και θλιβερός. Ποιες οι συνιστώσες αυτού του ερεβώδους τοπίου και ποιοι οι γενεσιουργοί του παράγοντες; Πρώτο μεγάλο σταθμό αποτελεί η σχολική στέγη. Κτίρια φαιά και κακοσυντηρημένα- σύμβολα υπολειμματικής προχειρότητας και εγκατάλειψης (φτιαγμένα κυριολεκτικά με ό,τι έχει περισσέψει), που σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν έχουν το όμοιό τους και που περίτρανα διαψεύδουν ό,τι μεγαλόσχημο συχνά- πυκνά διακηρύσσεται. Πρόκειται για εθνικό όνειδος. Αραγε το συνειδητοποιούν οι εκάστοτε «μεταρρυθμιστές»; Τους απασχόλησε ποτέ η καθημερινότητα που βιώνουν τα παιδιά σε αυτό το σχολείο και ένιωσαν την ανάγκη να απολογηθούν; Και βέβαια το ερώτημα που αμείλικτο εκρήγνυται στα χέρια όποιου έστω και στοιχειωδώς επιχειρεί να αναλύσει την κατάσταση είναι: τι φταίει και επί τόσες δεκαετίες το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται; Σιωπούν εδώ οι κυβερνήσεις, σιωπά όμως και η ορθοφρονούσα διανόηση που αδυνατεί να χρεώσει ευθύνες στους συνήθεις υπόπτους της επιχειρηματολογίας της. Πώς να φορτώσει κανείς τα χάλια της σχολικής στέγης στον «στείρο αρνητισμό» των συνδικαλιστικών ή στη διεκδικητική «παραβατικότητα» της νεολαίας; Παρεμφερή ισχύουν και πίσω από τις σχολικές καγκελόπορτες, στις γκρίζες αίθουσες διδασκαλίας. Το μήνυμα είναι και πάλι τόσο ηχηρό, που για να καταδειχθεί η γύμνια του «μεταρρυθμιστή» βασιλιά δεν χρειάζεται παρά ένας ρητορικός ψίθυρος: Απαιτείται άραγε μακροχρόνιος «διάλογος» για να διαπιστωθεί ότι τα λύκεια (όπως επίσης τα δημοτικά, τα γυμνάσια, αλλά και τα πανεπιστήμια) χρειάζονται βιβλιοθήκες,εργαστήρια και υπολογιστές με διαρκή πρόσβαση στο Διαδίκτυο; Αν, όπως φορτικά διατείνεται η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, επιθυμεί συναινέσεις, ο τομέας αυτός αποτελεί πεδίον δόξης λαμπρόν: Δεν έχει παρά να ξεκινήσει ένα γενναίο πρόγραμμα εξοπλισμού των σχολικών μονάδων και δεν θα βρεθεί ούτε ένας πολίτης που να μην την επαινέσει (έστω και χωρίς διάλογο)."


Διαβάστε όλο το άρθρο.

Σας καλώ να ονειρευτείτε και να συλλογιστείτε βλέποντας τις παρακάτω εικόνες που βρήκα σε μια παλιότερη ανάρτηση στο ιστολόγιο Ars Longa vita brevis.

"Με λογισμό και με όνειρο..." λέει κι ο ποιητής. Από όνειρα εντάξει. Ας μπούμε και στο λογισμό και στο ... λογαριασμό...






SlideShare | View | Upload your own


Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

...Και η ζωή τσουλάει... Πολυτροπικότητα στη Νεοελληνική Γλώσσα


Διδάσκοντας τρόπους πειθούς στη Γ΄Λυκείου να μια διαφήμιση που θα μπορούσαμε ν' αξιοποιήσουμε.
1. Καταρχήν μπορούμε να ζητήσουμε ποια γλωσσική έκφραση-ιδέα προσπαθεί να οπτικοποιήσει. Μια οδός προσέγγισης θα ήταν να ακολουθήσουμε την αντίστροφη πορεία του brain storming (του κατιδεασμού, κατά Μπαμπινιώτη) που πιθανόν ακολούθησε η διαφημιστική εταιρεία.
2. Ποιοι τρόποι πειθούς επιστρατεύονται;
3. Το πιο ενδιαφέρον, ποια μέσα πειθούς χρησιμοποιεί;
4. Ποια είναι η ομάδα στόχευσης (target group); Πού αποβλέπει με το έμμεσο μήνυμα που παράγεται;
5. Παράγει ή υποστηρίζει (και ποιες) κοινωνικές αξίες;
6. Μπορεί το μήνυμα να απειλεί κάποιες ηθικές αρχές;
7. Φτιάξτε ένα κείμενο τέτοιο που να απομυθοποιεί το μήνυμα ή να αποδομεί τις προθέσεις χειραγώγησης της συγκεκριμένης διαφήμισης.

ΥΓ. Μήπως να σκεφτούμε την παραπάνω ιδέα, για να λύσουμε το κυκλοφοριακό;

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Kindles & Netbooks και η εκπαίδευση

Είναι ελαφρά, μικρά, φθηνά και πιο πράσινα από τα λάπτοπ. Λέγονται νέτμπουκ, χωράνε σε μια γυναικεία τσάντα ή στο σχολικό σακίδιο και διατίθενται σε προσιτές τιμές. Γι΄ αυτό και κάνουν τρελές πωλήσεις.
Τη μόδα ξεκίνησε η Αsus, παρουσιάζοντας το 2007 τον μικρούλη Εee. Είχε οθόνη 7 ιντσών, σαν ένα φορητό DVD player, κι ένα μικροσκοπικό πληκτρολόγιο. Δεν υπήρχε πρόβλημα, αφού η Αsus τον προόριζε για σχολεία, για να τον χρησιμοποιούν παιδιά και έφηβοι (που έχουν μικρά και γρήγορα δάχτυλα). Όμως οι μεγάλοι σύντομα ενδιαφέρθηκαν, καθώς ο Εee κόστιζε μόλις 320 ευρώ. Έτσι η Αsus, αλλά και η Αcer, παρουσίασαν καινούργια μοντέλα με μεγαλύτερες οθόνες και πληκτρολόγια περισσότερο φιλικά προς τον χρήστη. Οι δύο εταιρείες υπολογίζουν ότι το 2008 πούλησαν 11 εκατ. νέτμπουκ.

Η επιτυχία αυτή έκανε και άλλες εταιρείες να παρουσιάσουν τα δικά τους mini-notebooks, που είχε πλέον αποφασιστεί ότι θα αποκαλούνταν netbooks. Τα σημερινά μοντέλα έχουν οθόνη 10,2 ιντσών και ενσωματωμένο WiFi. Επίσης, θα συνδέονται όλο και περισσότερο μέσω του τηλεφωνικού δικτύου 3G- συνεπώς αναζητήστε ένα netbook που να δέχεται κάρτα sim.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Πρόσφατα ο Γ. Παπανδρέου από το βήμα της Βουλής πρότεινε για παιδιά μας το e-book. Είναι το περίφημο Kindle της Amazon.
Tι ακριβώς είναι το Kindle;
Το Kindle με την ειδικά κατασκευασμένη οθόνη, δίνει την εντύπωση πως διαβάζετε το βιβλίο που σας αρέσει σαν να το κρατούσατε στα χέρια σας. Έχει σχεδιαστεί με σκοπό να μπορείτε να διαβάζετε το περιεχόμενο της, ακόμη και σε εξωτερικούς χώρους υπο το φώς του ήλιου. Μπορείτε να διαβάζετε τα αγαπημένα σας βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες ή Blogs όπου και αν βρίσκεστε καθώς το Kindle είναι πλήρως αυτόνομο, και χρησιμοποιεί το δίκτυο 3G της κινητής τηλεφωνίας για την μεταφορά των δεδομένων.
Κάτω από την οθόνη υπάρχει ένα ειδικά διαμορφωμένο πληκτρολόγιο που δίνει την δυνατότητα στον χρήστη να διαχειριστεί τα έγγραφα και τα βιβλία του. Η μπαταρία προσφέρει μεγάλη διάρκεια ζωής, αφού μέσα σε 2 ώρες το Kindle φορτίζει πλήρως και με κλειστή την ασύρματη επικοινωνία η διάρκεια φτάνει την 1 εβδομάδα ενώ με το wireless ανοιχτό η χρήση περιορίζεται στις 2 ημέρες.
Το κόστος του εκτιμάται κάτι παραπάνω από 300 δολάρια (αν και διίστανται οι εκτιμήσεις).
Πηγή: Smart Gadget
Από το Υπουργείο Παιδείας έσπευσαν να απορρίψουν την πρόταση λόγω υψηλού κόστους. Απορία: Απλά πολλαπλασιάζουν τους μαθητές επί το τρέχον κόστος; Η έκπτωση από τη μαζική παραγγελία; Και εν πάση περιπτώσει χωρίς προηγουμένως να δούμε την παιδαγωγική χρήση και το αντίστοιχο προσδοκόμενο όφελος;
Τέλος πάντων, δε γνωρίζω τη λογική.
Το θέμα είναι κατά ποιο τρόπο το e-book συμβάλλει στην ανακαλυπτική και διερευνητική μάθηση; Πώς προάγει τη συνεργασία, τη μαθησιακή επικοινωνία; Είναι από μόνο του ικανό να κάνει τη γνώση πιο ελκυστική;
Νομίζω πως πρόκειται για ένα εξυπηρετικό gadget (πρόσθετος εξοπλισμός), εφόσον έχουμε όλα τ' άλλα (PC, διαδραστικούς πίνακες, γρήγορες συνδέσεις, ψηφιακές εν γένει υποδομές). Μπορεί ο μαθητής να κάνει γρήγορα την εργασία του (ποιαν ακριβώς στο σημερινό σχολείο;...) "ξεφυλλίζοντας" στο e-book του διάφορες πηγές. Αλλά το να έχω διαθέσιμη ψηφιακά τη γνώση, χωρίς κατάλληλο παιδαγωγικό προσανατολισμό, μάλλον δεν αλλάζει και πολλά πράγματα.
Βέβαια δε θα έχουν να κουβαλούν τόσο βάρος από τα βιβλία. Κάθε πρωί τα πιτσιρίκια μου στενάζουν με τις παραφουσκωμένες τσάντες τους.
Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι αρχίζουν σιγά σιγά να συζητούν κάτι για το σχολείο του αύριο. Λες να...; Μπα δε...
Δείτε σχετικά και από το Amazon.com
Αν θέλετε πάλι κάτι πιο φτηνό υπάρχει και το ινδικό Sakshat (η λέξη σημαίνει «μπροστά στα μάτια σου»), το φθηνότερο laptop του κόσμου: θα κοστίζει από 8 ευρώ (γύρω στις 500 ρουπίες) και φιλοδοξεί να βελτιώσει τις δεξιότητες εκατομμυρίων μαθητών. Έχει μνήμη 2 GΒ και συνδέεται ασύρματα με το Ίντερνετ. Για να είναι χρήσιμο ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές, κατασκευάστηκε ώστε να μην καταναλώνει πολλή ενέργεια.
Το Sakshat δημιουργήθηκε για να γεφυρώσει το «ψηφιακό χάσμα» μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Θα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ενός φιλόδοξου προγράμματος εκπαίδευσης μέσω του Ίντερνετ που θα συνδέσει 18.000 σχολεία και 400 πανεπιστήμια σ΄ όλη την Ινδία.

Πάρτε κάτι, φτηνά είναι...

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

"Οι 100 Μεγάλοι Έλληνες"

Ο Σκάι με τη φιλόδοξη παραγωγή "Μεγάλοι Έλληνες", βασισμένη σε επιτυχημένα πρότυπα του BBC, θα παρουσιάσει τους 100 δημοφιλέστερους Έλληνες και Ελληνίδες όλων των εποχών, τους οποίους ανέδειξαν με την ψήφο τους περίπου 40.000 πολίτες.

Κάτι από Eurovision μου φέρνει…

Στη σχετική λοιπόν σελίδα του Σκάι υπάρχουν αλφαβητικά τα ονόματα των 100 Μεγάλων Ελλήνων. Στο «Κ» δίπλα στο Καζαντζάκης Νικόλαος υπάρχει και το Καζαντζίδης Στέλιος. Θυμήθηκα λοιπόν έτσι κι εγώ ένα παλιότερο γεγονός.

Σε μια σχολική γιορτή σ’ ένα σχολείο που υπηρετούσα παλιότερα σε μια μαθήτρια έδωσαν να διαβάσει ένα πανηγυρικό λόγο για την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου. Προφανώς δεν τον είχε προηγουμένως διαβάσει προσεκτικά.

Σε κάποιο σημείο ο συγγραφέας του λόγου αναφερόταν στην περίφημη φράση του Ν. Καζαντζάκη από τις Αδερφοφάδες: «Ήθελε, λέει να’ ναι ελεύθερος. Σκοτώστε τον…».

"Εν τη ρύμη του λόγου" λοιπόν η μαθήτρια διάβασε: «Κι όπως λέει κι ο …Καζαντζίδης,… «Ήθελε, λέει να’ ναι ελεύθερος. Σκοτώστε τον…»

Και τον… σκότωσε.

Η γιορτή συνέχισε κανονικά, χωρίς… άλλα απρόοπτα.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails