Είναι τάχα εξεζητημένη απαίτηση ή κοινοτοπία όταν επισημαίνουμε ότι η ενίσχυση της γνώσης είναι πριν απ' όλα "κλίμα"; Πως ο σχολικός χώρος, ο χώρος που φιλοξενεί εμάς και τους μαθητές μας έχει μια εύγλωττη τόσο ουσιαστική όσο και σημειωτική αξία στην υποστήριξη του συνόλου της μαθησιακής διαδικασίας; Δεν είναι το περιτύλιγμα δεν είναι το "τσόφλι". Συχνότατα είναι η ουσία και μάλιστα ζωτική.
Δεν εννοώ ότι το μοντέρνο, άρτια εξοπλισμένο σχολικό κτήριο, οι πολύ καλές υποδομές εν γένει, είναι από μόνες τους ικανές να υποστηρίξουν την εκπαιδευτική πράξη. Το σχολείο πριν απ' όλα είναι οι δάσκαλοί του, οι μαθητές του, οι γονείς τους, η κοινωνία που το περιβάλλει, οι υποστηρικτικοί θεσμοί της εκπαίδευσης. Όμως ελλείψει πόρων (ουσιαστικών δαπανών σε σχολικές υποδομές) συχνά νομιμοποιείται η άποψη ότι και σε ξερούς τοίχους αν ο δάσκαλος είναι καλός... Απόψεις που εν πολλοίς έπιαναν τόπο αλλά τη... δεκαετία του '50!!!
Ε, λοιπόν όχι! Ούτε καλός θα είναι ο εκπαιδευτικός ούτε αποτελεσματικός ούτε δημιουργικός ούτε αποδοτικός μπροστά στα δεδομένα του παρόντος (για να μην πω του χτες)! Αντιστοίχως και ο μαθητής απωθείται από έναν αφιλόξενο, μη λειτουργικό γκρίζο χώρο. Εύκολα μπορούμε να συνθέσουμε εκθέσεις ιδεών γυμνασιακού επιπέδου περί εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης, ανανέωσης κλπ που ανέξοδα (κυριολεκτικά πια) σπέρνουν οιονεί οράματος οι κατά καιρούς εμφανιζόμενοι ταγοί. I have a dream...
Εκείνων όμως το dream είναι ο δικός μας καθημερινός πια εφιάλτης. Τυχαίνει να κάνω μάθημα στην Κατεύθυνση στη Γ΄ Λυκείου στην ίδια ακριβώς αίθουσα από την οποία αποφοίτησα κι εγώ ο ίδιος από τη Γ΄ Λυκείου.... Δεν πρόκειται για Déjà vu (προμνησία, ελληνιστί) αλλά για επώδυνη πραγματικότητα.
Ο κ. Σεραφείμ Ι. Σεφεριάδης σε σημερινό άρθρο του στο ΒΗΜΑ τα λέει τα πράγματα επιτέλους με το όνομά τους. " Πρόκειται για εθνικό όνειδος"...
[...] "Δεν απαιτείται ιδιαίτερη οξυδέρκεια για να διαπιστώσει κανείς ότι το ελληνικό σχολείο (που από αυτό εκκινούν και σε αυτό βασίζονται όλα συμπεριλαμβανομένης και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) είναι τόπος γκρίζος, αγχώδης και θλιβερός. Ποιες οι συνιστώσες αυτού του ερεβώδους τοπίου και ποιοι οι γενεσιουργοί του παράγοντες; Πρώτο μεγάλο σταθμό αποτελεί η σχολική στέγη. Κτίρια φαιά και κακοσυντηρημένα- σύμβολα υπολειμματικής προχειρότητας και εγκατάλειψης (φτιαγμένα κυριολεκτικά με ό,τι έχει περισσέψει), που σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν έχουν το όμοιό τους και που περίτρανα διαψεύδουν ό,τι μεγαλόσχημο συχνά- πυκνά διακηρύσσεται. Πρόκειται για εθνικό όνειδος. Αραγε το συνειδητοποιούν οι εκάστοτε «μεταρρυθμιστές»; Τους απασχόλησε ποτέ η καθημερινότητα που βιώνουν τα παιδιά σε αυτό το σχολείο και ένιωσαν την ανάγκη να απολογηθούν; Και βέβαια το ερώτημα που αμείλικτο εκρήγνυται στα χέρια όποιου έστω και στοιχειωδώς επιχειρεί να αναλύσει την κατάσταση είναι: τι φταίει και επί τόσες δεκαετίες το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται; Σιωπούν εδώ οι κυβερνήσεις, σιωπά όμως και η ορθοφρονούσα διανόηση που αδυνατεί να χρεώσει ευθύνες στους συνήθεις υπόπτους της επιχειρηματολογίας της. Πώς να φορτώσει κανείς τα χάλια της σχολικής στέγης στον «στείρο αρνητισμό» των συνδικαλιστικών ή στη διεκδικητική «παραβατικότητα» της νεολαίας; Παρεμφερή ισχύουν και πίσω από τις σχολικές καγκελόπορτες, στις γκρίζες αίθουσες διδασκαλίας. Το μήνυμα είναι και πάλι τόσο ηχηρό, που για να καταδειχθεί η γύμνια του «μεταρρυθμιστή» βασιλιά δεν χρειάζεται παρά ένας ρητορικός ψίθυρος: Απαιτείται άραγε μακροχρόνιος «διάλογος» για να διαπιστωθεί ότι τα λύκεια (όπως επίσης τα δημοτικά, τα γυμνάσια, αλλά και τα πανεπιστήμια) χρειάζονται βιβλιοθήκες,εργαστήρια και υπολογιστές με διαρκή πρόσβαση στο Διαδίκτυο; Αν, όπως φορτικά διατείνεται η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, επιθυμεί συναινέσεις, ο τομέας αυτός αποτελεί πεδίον δόξης λαμπρόν: Δεν έχει παρά να ξεκινήσει ένα γενναίο πρόγραμμα εξοπλισμού των σχολικών μονάδων και δεν θα βρεθεί ούτε ένας πολίτης που να μην την επαινέσει (έστω και χωρίς διάλογο)."
Διαβάστε όλο το άρθρο.
Σας καλώ να ονειρευτείτε και να συλλογιστείτε βλέποντας τις παρακάτω εικόνες που βρήκα σε μια παλιότερη ανάρτηση στο ιστολόγιο Ars Longa vita brevis.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου