Ο...terminator των βιβλίων...

Τέρμα τα σχολικά βιβλία - ζήτω το Ίντερνετ

ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ χρημάτων με την κατάργηση των σχολικών βιβλίων και την αντικατάστασή τους από διαδικτυακά βοηθήματα παρουσίασε χθες ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Με τον τρόπο αυτόν δήλωσε ότι θα γλιτώσει από τα κρατικά ταμεία εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και θα δώσει στους μαθητές πιο εκσυγχρονισμένες γνώσεις. Το έλλειμμα στον προϋπολογισμό της Καλιφόρνιας έχει φθάσει τα 24,3 δισ. δολάρια και ο Σβαρτσενέγκερ προσπαθεί να κάνει περικοπές από παντού.

Όπως δήλωσε στο ΒΒC, «δραστηριότητες του Ίντερνετ όπως το Facebook και το Τwitter, καθώς και η εκτενής χρήση iΡods δείχνουν ότι οι νέοι είναι οι πρώτοι που ενστερνίζονται τις νέες διαδικτυακές τεχνολογίες και έτσι το Ίντερνετ είναι ο καλύτερος τρόπος μάθησης στις τάξεις».

Γυμνάσια- λύκεια
Έτσι από το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς τον Αύγουστο, οι μαθητές σε γυμνάσια και λύκεια της Καλιφόρνιας θα σπουδάζουν μαθηματικά και φυσικές επιστήμες μέσω διαδικτυακών κειμένων που θα περνούν από ακαδημαϊκό έλεγχο. Βέβαια, στο μυαλό του κυβερνήτη είναι τα 350 εκατ. δολάρια που ξοδεύονται κάθε χρόνο για σχολικά βιβλία και φέτος σκοπεύει να εξοικονομήσει.

Χθες, ο Σβαρτσενέγκερ υπέγραψε διάταγμα σύμφωνα με το οποίο οι αρχές θα εξετάζουν εξονυχιστικά πώς ξοδεύεται κάθε δολάριο στην Καλιφόρνια και δεν θα εγκρίνουν συμβόλαια με κατασκευαστικές εταιρείες.
Πηγή:ΤΑ ΝΕΑ
Προφανής στόχος του... εξολοθρευτή...είναι η εξοικονόμηση χρήματος και όχι η βελτίωση του τρόπου απόκτησης γνώσης ή έστω οι οικολογικές ανησυχίες. Μήπως τελικά η οικονομία (δεν τολμώ να πω και η οικολογική ευαισθησία) δώσει την επιζητούμενη ώθηση προς την αξιοποίηση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση; Μάλλον θα περιμένουμε καρτερικά και πάλι να κάνουν βήματα οι άλλες χώρες, να νιώσουμε και πάλι "φτωχοί συγγενείς", να αρχίσουμε να διευρύνουμε τη συζήτηση με διαμορφωμένα ήδη τα μοντέλα ενσωμάτωσης και τους στόχους (στα δεδομένα των ξένων εκπαιδευτικών συστημάτων) για να "μαϊμουδίσουμε"- με κακέκτυπα πάντοτε - το παράδειγμα των άλλων.
Και μετά μας έρχεται η απορία (συνοδευόμενη από την ανάλογη ένσταση): Μα πώς και γιατί τα καταφέρνουν η Φινλανδία, η Σουηδία, η Δανία κλπ;
Μεταπράττες να παραμείνουμε και πάλι; Το αρνητικό μορφωτικό ισοσύγιο δεν αντιστρέφεται με τέτοιους ρυθμούς...