Ο Α. Ζορμπάς του Καζαντζάκη και ένα διαφορετικό διακείμενο.

Ένας φίλος μου έστειλε το παρακάτω ppt. Πραγματικά ενδιαφέρον.

Τυχαίνει τούτο τον καιρό να επεξεργαζόμαστε στο σχολείο στη Β΄ Λυκείου ένα απόσπασμα από τον Αλέξη Ζορμπά του Ν. Καζαντζάκη. Ο θεματικός πυρήνας του αποσπάσματος αφορά στη θέση του ανθρώπου στο σύμπαν και κατ’ επέκταση το μεταφυσικό ερώτημα. Στο σχετικό προβληματισμό του Ζορμπά, ο συγγραφέας ανταπαντά με ένα μύθο με τον οποίο ο Καζαντζάκης επισημαίνει τη μηδαμινότητα του ανθρώπινου όντος (το παρομοιάζει με «σκουληκάκι» πάνω στα φύλλα ενός δέντρου). Αυτήν ακριβώς τη μηδαμινότητά του πρέπει – κατά το συγγραφέα - να συνειδητοποιήσει καταρχήν ο άνθρωπος μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος ώστε να βιώνει την ελευθερία του στην προσπάθειά του να υπερβαίνει την αναγκαιότητα που οι όροι της φυσικής νομοτέλειας του έχουν επιβάλει. Εκεί αναγνωρίζει την…Ποίηση (κάτι που δεν… «τόλμησε» τελικά να αναφέρει, γιατί ο ταπεινός του φίλος δε θα κατανοούσε).

Το παρακάτω λοιπόν ppt αυξάνει νομίζω αρκετά τα εναύσματα για διάλογο, εμπλουτίζοντας τη σχετική συζήτηση μέσα στην τάξη.

Το μέγεθος του κόσμου μας

Να μερικές εργασίες (περισσότερο θέματα για σκέψη και συζήτηση) που θα μπορούσαν να προταθούν:

• Σε τι στοχεύει ο μύθος που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας στο απόσπασμα (με το δέντρο, το σκουληκάκι κλπ). Διαπιστώνετε αναλογίες (και ως προς τι) με το περιεχόμενο του ppt;

• Νομίζετε πως η συνειδητοποίηση της θέσης μας (ως όντων) στο χώρο, η αίσθηση του μέτρου του εκτοπίσματος που καταλαμβάνουμε στη ζωή, ευνοεί τη στοχαστική διάθεση. Γιατί;

• Μετά την εμπειρία και των δύο «κειμένων», τι σκέψεις ή συναισθήματα σας δημιουργήθηκαν; Ανάλογα ή διαφορετικά για το καθένα; Σε ποια σημεία θα εντοπίζατε τις ομοιότητες ή τις διαφορές;