κατ’ ἀρχὰς μὲν οὖν ταῦτ’ ἐποίουν καὶ τοὺς συκοφάντας καὶ τοὺς τῷ δήμῳ πρὸς χάριν ὁμιλοῦντας παρὰ τὸ βέλτιστον καὶ κακοπράγμονας ὄντας καὶ πονηροὺς ἀνῄρουν, ἐφ’ οἷς ἔχαιρον ἡ πόλις γιγνομένοις, ἡγούμενοι τοῦ βελτίστου χάριν ποιεῖν αὐτούς. ἐπεὶ δὲ τὴν πόλιν ἐγκρατέστερον ἔσχον, οὐδενὸς ἀπείχοντο τῶν πολιτῶν, ἀλλ’ ἀπέκτειναν τοὺς καὶ ταῖς οὐσίαις καὶ τῷ γένει καὶ τοῖς ἀξιώμασιν προέχοντας, ὑπεξαιρούμενοί τε τὸν φόβον καὶ βουλόμενοι τὰς οὐσίας διαρπάζειν` καὶ χρόνου διαπεσόντος βραχέος οὐκ ἐλάττους ἀνῃρήκεσαν ἢ χιλίους πεντακοσίους.
Αριστ. Αθηναίων Πολιτεία 35, 3
Στην αρχή, λοιπόν, έτσι φέρονταν και καταδίωκαν τους συκοφάντες και τους φαύλους και πονηρούς που μιλούσαν στο λαό αντίθετα προς το συμφέρον του, για να τον κολακέψουν. Οι πολίτες χαίρονταν για όλα αυτά που γίνονταν, επειδή νόμιζαν ότι οι Τριάκοντα ενεργούσαν για το καλό όλων. Όταν όμως εδραιώθηκαν στην εξουσία, δεν άφησαν ήσυχο κανέναν από τους πολίτες, αλλά θανάτωσαν όσους ξεχώριζαν σε περιουσία, καταγωγή ή αξίωμα, θέλοντας να εξουδετερώσουν τους επίφοβους και ταυτόχρονα να αρπάξουν τις περιουσίες τους. Σε μικρό χρονικό διάστημα θανάτωσαν πάνω από χίλιους πεντακόσιους ανθρώπους.
Μετάφραση Αλ. Παναγόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου