Η "Κιβωτός του Κόσμου"

Μια συνέντευξη του ιδρυτή της Κιβωτού Πατέρα Αντώνιου στο parapolitiki. blogspot.

...

Μας είπατε πριν ότι τα παιδιά είναι γραμμένα στα Δημόσια Σχολεία της περιοχής...

Τα παιδιά πάνε κανονικά στο σχολείο και έρχονται μετά στην Κιβωτό όπου υπάρχουν δάσκαλοι και καθηγητές όλων των ειδικοτήτων οι οποίοι εθελοντικά βοηθούν τα παιδιά στα μαθήματα τους. Τα παιδιά μετά το σχολείο έρχονται εδώ , τρώνε το μεσημέρι, διαβάζουν και μετά ξεκινούν τα φροντιστήρια.

Φροντιστήρια μέσα στην Κιβωτό;

Φυσικά. Έχουμε 4 τμήματα με όλα τα μαθήματα. Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία κτλ .

Όλα δωρεάν;

Δωρεάν. Από εθελοντές. Πολλοί καθηγητές έρχονται στον Κιβωτό με το που σχολάνε από τα Δημόσια Σχολεία για να βοηθήσουν.
[...]
Τα παιδιά που προέρχονται από άλλες χώρες έχουν κανονικά τα απαραίτητα χαρτιά; Υπάρχει και το γνωστό πρόβλημα με την υπηκοότητα. Υπάρχουν παιδιά μεταναστών 2ης και 3ης γενιάς τα οποία το κράτος δεν αναγνωρίζει σαν Έλληνες πολίτες. Πώς αισθάνονται αυτά τα παιδιά;

Είναι λίγο παράξενο και τα κάνει πολλές φορές να αποξενώνονται από την Ελλάδα. Εμείς άλλα τους λέμε στην Κιβωτό αλλά δυστυχώς άλλα βρίσκουν μπροστά τους στην ζωή. Εμείς πάντως προσπαθούμε και λειτουργούμε σαν μια μεγάλη οικογένεια.
Είναι λίγο παράλογο πάντως αυτό που συμβαίνει καθώς βλέπουμε άλλα κράτη να έχουν ενσωματώσει τους ξένους πληθυσμούς ενώ εμείς τους «διώχνουμε».
Μα φυσικά και είναι παράλογο, αν και είναι πλέον αρκετά μεγάλος ο αριθμός των μεταναστών. Πάντως, να ξέρετε ότι υπάρχουν παιδιά από άλλες χώρες τα οποία έχουν μεγαλώσει εδώ, δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την πατρίδα τους και δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις με τίποτα από τα Ελληνόπουλα! Ίσως από το χρώμα ή την φωνή καμιά φορά! Αν μιλήσετε μαζί τους, θα εντυπωσιαστείτε. Είναι παιδιά που έχουν λάβει την ελληνική Παιδεία, έχουν αναπτύξει την σκέψη τους, είναι ιδιαίτερα πνευματικά, εκκλησιάζονται συχνά και είναι παιδιά μοντέρνα και ιδιαίτερα καλλιεργημένα. Τα περισσότερα αγόρια μάλιστα θέλουν να πάνε στον Στρατό! Αλλά υπάρχει πρόβλημα και η Πολιτεία δεν το καταλαβαίνει…

Η Κιβωτός του Κόσμου δραστηριοποιείται εδώ και περίπου 11 χρόνια. Κάποια από τα παιδιά της πρώτης γενιάς είναι σήμερα νέοι άνθρωποι που σπουδάζουν, εργάζονται κτλ. Επέστρεψαν στην Κιβωτό να σας βοηθήσουν με νέους ρόλους; Υπάρχει ισχυρός δεσμός με την Κιβωτό;

Φυσικά. Τα παιδιά δεν ξεχνούν. Ο χώρος αυτός τα μεγάλωσε. Και αυτός είναι και ο στόχος μας. Να βοηθήσουμε τα παιδιά να σταθούν στα πόδια τους. Να είναι αυτόνομα και ανεξάρτητα. Να μην έχουν την ανάγκη μας. Γι’ αυτό είναι και το πρόγραμμα μας ιδιαίτερα αυστηρό στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Γιατί αργά ή γρήγορα η μόρφωση θα σου επιτρέψει να βγάλεις τα δικά σου χρήματα, να κάνεις το δικό σου σπιτικό και να μην μένεις στο παρελθόν σαν θύμα. Γιατί τα παιδιά αυτά θα τα βόλευε να ζουν και να σκέφτονται σαν «θύματα». Θα τα βόλευε να αφαιρέσουν από τον εαυτό τους τις ευθύνες που του αναλογούν και να τα φορτώνουν όλα στους άλλους. Θα ήταν καταστροφικό να λένε συνέχεια στον εαυτό τους ότι «φταίει η μάνα μου που έχει μπλέξει, ο πατέρας μου...κτλ». Έτσι γίνονται θύματα. Εμείς προσπαθούμε να βγάλουμε τον πόνο και τον θυμό από μέσα τους. Τους ζητάμε να κοιτάξουν τον εαυτό τους. Λένε ότι «ο Θεός ορφανά κάνει, άμοιρα δεν κάνει». Να δουν ότι έχουν μια ευκαιρία μέσω της Κιβωτού. Να ξεφύγουν. Και μετά να μπορέσουν να δώσουν και ένα χέρι βοηθείας στην μάνα τους ή τον πατέρα τους οι οποίοι έχουν κι αυτοί ανάγκες. Να «ξεκολλήσουν».

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη και το αφιέρωμα από το parapolitiki. blogspot.com
Επισκεφτείτε κατόπιν την ιστοσελίδα της Κιβωτού του Κόσμου.