Της Σάντυς Τσαντάκη (Αναδημοσίευση από Εφημ. Καθημερινή)
Η γενιά του SMS, του Wii και του Facebook, δεν μπορεί να συνεχίσει να παρακολουθεί το μάθημα από τον μαυροπίνακα, να λερώνεται με κιμωλίες, να αγχώνεται για σκονάκια και παπαγαλίες. Για τα παιδιά του σήμερα μία κοινή κονσόλα μπορεί να εξελιχθεί στον ιδανικό τρόπο εκμάθησης, χωρίς ενοχές, χωρίς φωνές, χωρίς υπερβολές.
«Εξυπνες γάτες»; Ναι, έχουν φτιαχτεί αποκλειστικά για παιδιά από 4 - 7 χρόνων. Τα παιχνίδια που βρίσκει κανείς στον ηλεκτρονικό υπολογιστή στο σπίτι, εξελίσσονται σιγά σιγά σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις σε σημαντικό σύμμαχο των δασκάλων. Στην Αγγλία μιλούν για βουβή επανάσταση. Βουβή; E, μην τα παραλέμε κιόλας… Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να μάθουν και να καταγράψουν πληροφορίες που δύσκολα θα παρακολουθούσαν από ένα συμβατικό μάθημα με χαρτί και μολύβι. Οχι ότι δεν χρειάζονται και αυτά…
Αν και όλο το εγχείρημα βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο, η συνεργασία της βιομηχανίας βιντεοπαιχνιδιών και της εκπαίδευσης μόνο ελπιδοφόρα μπορεί να θεωρηθεί. Κανείς δεν μπορεί να διαψεύσει ή να αμφισβητήσει το γεγονός ότι τα σημερινά παιδιά είναι απόλυτοι γνώστες της ψηφιακής τεχνολογίας. Παιδιά που έχουν μεγαλώσει με ηλεκτρονικό υπολογιστή και πρόσβαση στο Ιντερνετ. Το να χρησιμοποιούν κομπιούτερ είναι τρόπος ζωής για τα περισσότερα, αν όχι όλα, τα παιδιά, είναι σαν να αναπνέουν, κάτι που έρχεται φυσικά, από την κούνια σχεδόν κιόλας. Με την τεχνολογία υπάρχει αληθινή δίψα για μάθηση. Αυτό που πασχίζουν τόσα χρόνια οι καθηγητές στα επιστημονικά εργαστήρια, μπορούν πλέον να το πετύχουν με παιχνίδια παρατηρητικότητας, ερωταπαντήσεων, υποθετικών κουίζ. Και όσοι φτιάχνουν παιχνίδια για τον υπολογιστή έχουν αρχίσει και κατεβάζουν όλο και πιο πρωτότυπες ιδέες για να μπορούν τα παιδιά να παίζουν και να μαθαίνουν, κάτι που φαίνεται απλό αλλά στην ουσία δεν είναι, σε βάθος χρόνου και γνώσης.
Και μέχρι σήμερα υπήρχε τεράστιο κενό στην αγορά. Εταιρείες–κολοσσοί βγάζουν τώρα παιχνίδια όπως το Buzz, ένα κουίζ ειδικά για σχολεία και συνεργάζονται πρώτα με εκπαιδευτικούς οργανισμούς, γονείς, επιστήμονες, για να λανσάρουν στη συνέχεια 5.000 ερωτήσεις σε ένα κουτί, (χωρίς λυσάρι;), για παιδιά από 7 έως 11 χρόνων. Tο καλοκαίρι θα κυκλοφορήσει ένα παιχνίδι, στο οποίο θα μπορούν και οι δάσκαλοι να προσθέσουν τη δική τους ύλη, δικές τους ερωταπαντήσεις, για να είναι ακόμη πιο διαδραστικό και δημοκρατικό μαζί. Τα παιδιά απολαμβάνουν να έχουν το περιθώριο να απαντήσουν σε μια σειρά από προεπιλεγμένες απαντήσεις, να συναγωνίζονται τους συμμαθητές τους, να σκέφτονται με τους δικούς τους όρους. Και κυρίως να είναι καλοί σε πράγματα που ακόμη και οι ίδιοι οι δάσκαλοί τους έχουν μαύρα μεσάνυχτα.
Τι θα δούμε λοιπόν στο άμεσο –ευχόμαστε– μέλλον; Μικρούς φορητούς υπολογιστές σε κάθε θρανίο, τεστ σε κινητά, ακόμη και σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Στο Μπέρμιγχαμ μάλιστα υπάρχει ένα σχολείο για κωφάλαλα παιδιά που μαθαίνουν να συνεννοούνται μέσω της κάμερας. Οι καθηγητές ηχογραφούν όλο το μάθημα για να το στέλνουν και στους γονείς στο σπίτι και να μπορούν να βοηθούν και εκείνοι με τη σειρά τους. Την επόμενη φορά λοιπόν που το παιδί σας καθίσει στον υπολογιστή για να «παίξει», δεν χρειάζεται να του βάλετε τις φωνές. Φροντίστε να έχετε αγοράσει το κατάλληλο παιχνίδι μόνο. Για έξυπνες γάτες ή σκύλους… Δεν έχει σημασία. Και αν καθίσετε μαζί, δεν αποκλείεται να μάθετε κι εσείς κάτι. Και δεν εννοούμε να στέλνετε mail…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου