Οι νέες τεχνολογίες και ο διάλογος

Σε παλιότερο άρθρο του ο καθηγητής κ. Μπαμπινιώτης με τίτλο:
"Νέες τεχνολογίες και ποιοτική Παιδεία"
ήδη από το 2000 επισήμαινε ανάμεσα σε άλλα:

• "Και όμως η πραγματικότητα είναι μία: χωρίς τις νέες τεχνολογίες, χωρίς την πληροφορική και τις ποικίλες εφαρμογές της στην «κοινωνία των πληροφοριών» όπου ζούμε, στην κοινωνία ιδίως τού 21ου αιώνα, δεν μπορεί να νοηθεί ανάπτυξη της παιδείας."
• "Με αυτή την τεχνολογία τα πολιτισμικά ή εθνικά μαθήματα του εκπαιδευτικού συστήματος μιας χώρας μπορούν να διδαχθούν με νέους ελκυστικούς, ανανεωμένους και ουσιαστικούς τρόπους που και τα αντικείμενα αυτά καθ' εαυτά αναδεικνύουν στη συνείδηση του μαθητή και επιτρέπουν μια άμεση προσωπική συνεργασία του (διαδραστική λειτουργία) με το πρόγραμμα και όχι μια απλή παθητική προσέγγιση".

• "Το σημαντικότερο όμως είναι ότι με τέτοια προγράμματα το Σχολείο και γενικότερα η Εκπαίδευση και η παρεχόμενη Παιδεία μπορούν να αποκτήσουν ξανά το ενδιαφέρον που χρειάζεται για να προσελκύσουν την αγάπη και την ουσιαστική συμμετοχή των μαθητών. Εξίσου σημαντικό είναι ότι τέτοια προγράμματα είναι βέβαιο ότι μπορούν να αποτελέσουν την αφετηρία μιας ριζικής ανανέωσης του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδος και την επαναλειτουργία του σε νέες βάσεις".

Για να καταλήξει:

• "Ωστόσο ένα είναι σίγουρο: ότι Παιδεία χωρίς τις νέες τεχνολογίες θα είναι κάτι το αδιανόητο για τα αμέσως επόμενα χρόνια ­ και στην Ελλάδα".

Τις επόμενες εβδομάδες αρχίζει ο διάλογος για τις αλλαγές στην εκπαίδευση. Αναμένουμε να δούμε ποια θέση θα επιφυλάξουν για τις ΤΠΕ γενικότερα και ειδικότερα για τα φιλολογικά μαθήματα. Προς το παρόν ακούω για "ζώνες πολιτισμού"... , οι πρυτάνεις δεν πολυθέλουν την ελεύθερη πρόσβαση (αλήθεια, γνωρίζουμε τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει "ελεύθερη" πρόσβαση;), όταν οι προτάσεις για το εξεταστικό συγκεκριμενοποιούνται, μάλλον θυμίζουν έντονα τη σημερινή υφιστάμενη πραγματικότητα κλπ.
Στην ουσία του πράγματος, το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, τους τρόπους δόμησης και αξιοποίησης της γνώσης, για το πώς θα κάνουμε το σχολείο ένα ζωντανό χώρο δημιουργίας δε βλέπω κάτι ουσιαστικό και καινοτόμο.
Εμπλοκή μόνο στο : "Να απαλλαγεί το Λύκειο από την εισαγωγή στην Γ/θμια Εκπαίδευση"
"Να απαλλαγεί το Λύκειο από την εισαγωγή στην Γ/θμια Εκπαίδευση"
"Να απαλλαγεί το Λύκειο από την εισαγωγή στην Γ/θμια Εκπαίδευση"
Άντε και απαλλάχτηκε (και απαλλαχτήκαμε). Αν συνεχίσει με τα ίδια προγράμματα, το ίδιο περιεχόμενο, τις ίδιες δομές, το πιο πιθανό είναι σε λίγο καιρό να μπαίνουμε στις τάξεις με πλήρη ... εξάρτυση (θώρακες, ασπίδες, περικνημίδες...).
Οι αλλαγές πρέπει να είναι πολλές και ουσιαστικές, όμως προς το παρόν δεν ακούμε και πολλές προτάσεις. Ακούγεται απαισιόδοξο, όμως νομίζω πως οι ΤΠΕ στην εκπαίδευση θα παραμένουν για πολλά ακόμα χρόνια ως τυπική έκφραση ακατάσχετης και ανέξοδης πολιτικής υποσχεολογίας, χωρίς ποτέ όμως κανείς ν' αναλαμβάνει να κάνει ΕΝΑ, έστω, βήμα ώστε να μπουν στην τάξη.
Τη χρειαζόμαστε μια ευχάριστη έκπληξη.